Urazy ścięgna Achillesa należą do najbardziej uporczywych kontuzji narządu ruchu. Mogą dotyczyć zarówno osób aktywnych fizycznie, jak i tych, które na co dzień prowadzą bardziej siedzący tryb życia. Bez względu na to, w jaki sposób doszło do urazu — czy był to nagły zerwanie podczas biegu, czy przeciążeniowe mikrourazy rozwijające się latami — rehabilitacja odgrywa kluczową rolę w odzyskaniu sprawności.
W swojej pracy często spotykam się z pacjentami po kontuzjach ścięgna Achillesa. Wiem, jak bardzo potrafi ono utrudniać codzienne funkcjonowanie — od wchodzenia po schodach po zwykły spacer. Dlatego tak ważne jest, by proces powrotu do pełnej sprawności był dobrze zaplanowany i oparty na indywidualnych potrzebach.
Ścięgno Achillesa – dlaczego tak często dochodzi do urazów?
Ścięgno Achillesa to największe i najsilniejsze ścięgno w ciele człowieka. Łączy mięśnie łydki z kością piętową i odpowiada za wiele podstawowych ruchów, jak chód, bieganie czy skakanie. Choć jest niezwykle wytrzymałe, często narażone jest na przeciążenia — zwłaszcza u osób aktywnych sportowo, biegaczy, a także u tych, którzy nagle zwiększają intensywność treningów bez odpowiedniego przygotowania.
Urazy ścięgna Achillesa można podzielić na dwie główne grupy:
- Uszkodzenia przewlekłe (np. zapalenie, tendinopatia, zmiany degeneracyjne),
- Urazy ostre (najczęściej całkowite lub częściowe zerwanie ścięgna).
W obu przypadkach kluczową rolę odgrywa odpowiednio prowadzona rehabilitacja, której celem jest przywrócenie funkcji, zmniejszenie bólu i zapobieganie nawrotom.
Etapy rehabilitacji po urazie ścięgna Achillesa
Rehabilitacja po urazie Achillesa to proces rozłożony w czasie i oparty na precyzyjnie zaplanowanych etapach. W zależności od stopnia uszkodzenia (np. czy było to zerwanie leczone operacyjnie, czy zapalenie ścięgna), poszczególne fazy mogą nieco się różnić, ale ogólny schemat wygląda podobnie.
Etapy rehabilitacji obejmują:
- Faza ostrego stanu zapalnego (1–2 tygodnie)
To moment, w którym dominuje ból, obrzęk i ograniczenie ruchomości. W tym czasie stosuję techniki mające na celu zmniejszenie stanu zapalnego i ochronę miejsca urazu. Kluczowe jest odciążenie ścięgna i stopniowe przygotowanie do pracy terapeutycznej. - Faza wstępnej mobilizacji i poprawy zakresu ruchu (2–6 tygodni)
Tu zaczynamy delikatną pracę z ruchem — pasywnym i aktywnym. W zależności od potrzeb stosuję terapię manualną, ćwiczenia izometryczne oraz rozciąganie łydki i ścięgna Achillesa. - Faza wzmacniania (6–12 tygodni)
To czas na stopniowe wprowadzanie ćwiczeń oporowych i poprawę kontroli nerwowo-mięśniowej. Skupiam się na odbudowie siły i wytrzymałości mięśni łydki, co pozwala zredukować przeciążenie ścięgna. - Faza funkcjonalna (po 12. tygodniu)
Wprowadzam ćwiczenia dynamiczne — przeskoki, biegi, podskoki. To najważniejszy etap dla osób, które chcą wrócić do sportu. Pracuję też nad techniką chodu i stabilizacją stopy, by zapobiegać nawrotom kontuzji. - Faza powrotu do aktywności
To moment, w którym wracasz do swojej codziennej aktywności, a także (jeśli chcesz) do sportu. W tej fazie prowadzę szczegółową analizę ruchu i ewentualnych dysfunkcji, które mogły przyczynić się do urazu.
Najskuteczniejsze ćwiczenia po urazie ścięgna Achillesa
Ćwiczenia są nieodłączną częścią całego procesu. W zależności od etapu rehabilitacji, wprowadzam różne formy aktywności, zawsze dostosowane do aktualnych możliwości pacjenta.
Przykładowe ćwiczenia, które stosuję w terapii:
- Ćwiczenia izometryczne łydki (napinanie mięśni bez ruchu),
- Rozciąganie mięśni brzuchatego i płaszczkowatego,
- Wznosy na palcach (początkowo obustronne, później jednostronne),
- Ćwiczenia na niestabilnym podłożu (np. na poduszce sensomotorycznej),
- Skoki i przeskoki — na późniejszym etapie rehabilitacji.
Warto podkreślić, że nie każde ćwiczenie sprawdzi się u każdego — dlatego tak ważne jest indywidualne podejście. W moim gabinecie nie tylko prowadzę Cię przez kolejne etapy, ale uczę, jak samodzielnie dbać o ścięgno w przyszłości — by uniknąć kolejnych kontuzji.
Czy rehabilitacja jest skuteczna?
Zdecydowanie tak. Nawet po całkowitym zerwaniu ścięgna Achillesa i interwencji chirurgicznej, odpowiednio prowadzona fizjoterapia pozwala wrócić do pełnej sprawności — często nawet do uprawiania sportu na wysokim poziomie. W przypadku przewlekłych dolegliwości, jak zapalenie czy tendinopatia, systematyczna praca pozwala nie tylko pozbyć się bólu, ale też odbudować siłę i wytrzymałość ścięgna.
W pracy z pacjentami koncentruję się nie tylko na „zaleczeniu” kontuzji, ale też na znalezieniu przyczyny problemu. Czasem to kwestia biomechaniki stopy, słabego pośladka, a innym razem złej techniki biegu. Znalezienie źródła i jego wyeliminowanie to klucz do trwałej poprawy.
Kiedy warto zgłosić się na rehabilitację?
Nie trzeba czekać, aż ścięgno całkowicie się zerwie. Jeśli czujesz:
- ból w dolnej części łydki podczas chodzenia lub biegania,
- sztywność poranną w okolicach pięty,
- bolesność przy nacisku na ścięgno,
- ograniczenie zakresu ruchu stopy,
to warto jak najszybciej rozpocząć terapię. Wczesna reakcja to szansa na szybszy powrót do zdrowia i uniknięcie poważniejszych urazów.
W moim gabinecie skupiam się na całościowym spojrzeniu na problem i dobraniu terapii, która będzie bezpieczna, skuteczna i dopasowana do Twojego stylu życia.
Podsumowanie
Urazy ścięgna Achillesa mogą być trudne i frustrujące — ale z odpowiednim podejściem rehabilitacyjnym da się z nimi skutecznie walczyć. Kluczowe jest działanie etapowe, cierpliwość i dobrze zaplanowany proces. Niezależnie od tego, czy masz za sobą operację, czy walczysz z przewlekłym bólem od miesięcy — warto rozpocząć rehabilitację i przywrócić swojemu ciału sprawność, na jaką zasługuje.
Jeśli szukasz skutecznej i bezpiecznej terapii po urazie Achillesa — zapraszam do mojego gabinetu. Pomogę Ci wrócić na własne nogi, dosłownie i w przenośni.